نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابط هی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و درگیری تحصیلی دانشجویان کشاورزی غرب ایران

هدف این پژوهش، تبیین و ارزیابی رابطه‌ی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی (خودپیروی، شایستگی و ارتباط) ، خودکارآمدی تحصیلی و درگیری تحصیلی دانشجویان کشاورزی دانشگاه‌های غرب کشور بود که در این زمینه نقش میانجی خودکارآمدی تحصیلی در رابطه‌ی بین ارضای نیازهای بنادین روانشناختی و درگیری تحصیلی بررسی و ارزیابی شد. جامعه آماری این پژوهش 6598 تن دانشجوی کارشناسی کشاورزی در پنج دانشگاه دولتی غرب کشور (همدان، کردستان، کرمانشاه، ایلام و لرستان) بود که از میان آنان، بر پایه جدول بارتلت،365 تن با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. داده‌های پژوهش با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد گردآوری و با استفاده از روش مدل‌سازی معادله‌های ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزیی و با کمک نرم افزار SmartPLS 3 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان دادندکه ارضای هر سه نوع نیاز بنیادین روانشناختی و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه مستقیم مثبت و معناداری دارند. همچنین، خودکارآمدی تحصیلی رابطه‌ی بین ارضای نیازهای بنیادین روانشناختی و درگیری تحصیلی را میانجی‌گری می‌کند. این نتایج اهمیت ارضای نیازهای بنیادین را بیان کرده و نشان می‌دهند که برای بهبود درگیری تحصیلی، خودکارآمدی تحصیلی به تنهایی کفایت نمی‌کند، بلکه دانشجویان باید احساس خودپیروی و شایستگی کنند و پیوند و ارتباط واقعی با دانشگاه، استادان و همکلاسی‌ها‌ را تجربه کنند.